Περνώντας στο προκείμενο της παρούσας επιστολής, θα επιχειρήσουμε να θέσουμε υπόψη σας ορισμένα ζητήματα που σχετίζονται με το θέμα.  Η υπηρεσία έχοντας από ετών επίγνωση των ιδιαιτεροτήτων του λειτουργήματος που απορρέουν των συνταγματικών απαγορεύσεων και των ειδικών περιορισμών ατομικών δικαιωμάτων (παρ. 2 άρθρου 23 & παρ. 3 άρθρου 29 του Συντάγματος), έχει θεσπίσει σειρά ευεργετημάτων προς τα στελέχη, ώστε να διευκολύνεται η αποτελε­σματική εκπλήρωση των καθη­κόντων τους και παράλληλα να ενισχύεται το ηθικό και το φρόνημα που έχουν άμεσο αντίκτυπο στην επιχειρησιακή ετοιμότητα, ικανότητα και το αξιό­μαχο των ΕΔ.

Τα ευεργετήματα αυτά αποκτούν βαρύνουσα σημασία υπό τις παρούσες συνθήκες, που το εισόδημα των Ελλήνων στρατιωτικών έχει υποστεί πολλαπλές περικοπές κατά τη διάρκεια της δημοσιονομικής κρίσης των τελευταίων ετών. Η έκταση και η ένταση των μέτρων, δεν έχει ιστορικό προηγούμενο και έχει ως αποτέλεσμα τη ραγδαία υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου των συναδέλφων, δεν θα μπορούσαν άλλωστε να αποτελούν εξαίρεση, όπως φυσικά και των υπολοίπων συμπολιτών μας, δημοσίου και ιδιωτικού τομέα. Η απόγνωση, ο φόβος και η αβεβαιότητα για το αύριο, εύλογα κυριαρχούν, διότι είναι στην ανθρώπινη φύση. Σε αυτό το περιβάλλον η φτώχεια συνιστά μια πραγματικότητα που προσεγγίζει πληθώρα συναδέλφων, κυρίως δε αυτό αφορά όσους τα μέλη των οικογενειών τους αντιμετωπίζουν τον εφιάλτη της ανεργίας.

Ενδεικτικά ορισμένα από τα προαναφερθέντα μέτρα είναι η εκμίσθωση στρατιωτικών κατοικιών με χαμηλό ενοίκιο για τη διαμονή (ΣΟΑ-ΣΟΜΥ-ΣΟΕΠΟΠ) ή την παραθέριση (ΚΑΑΥ-ΚΘΕ-ΚΕΔΑ) των στελεχών, η φοίτηση παιδιών στρατιωτικών σε Παιδικούς Σταθμούς των ΕΔ, η συμμετοχή σε προγράμματα θερινών κατασκηνώσεων κ.α. Το θεσμικό και ρυθμιστικό πλαίσιο για τα συγκεκριμένα ευεργετήματα - διευκολύνσεις, περιλαμβάνει διαφορετικά σε κάθε περίπτωση κριτήρια και παραμέτρους (μοριοδότηση), που διαμορφώνουν την προτεραιότητα και το μέτρο ικανοποίησης του αιτήματος. Στον υπολογισμό των μορίων, αξιολογούνται, κατά περίπτωση, ο διοικητικός βαθμός, η οικογενειακή κατάσταση (αριθμός γονέων ή τέκνων), κοινωνικοί παράμετροι (προβλήματα υγείας ανίατα ή δυσίατα) και πρόσθετοι παράγοντες όπως η χρονική ωρίμανση του αιτήματος (χρόνος αναμονής), τα υπηρεσιακά καθήκοντα, ο βαθμός ικανοποίησης ή μη αναλόγων κατά το παρελθόν κλπ.

Όπως γίνεται αμέσως αντιληπτό, απουσιάζει εντελώς το οικονομικό κριτήριο. Κατά πάσα πιθανότητα, πρόκειται για τη μοναδική περίπτωση στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, όπου στα κριτήρια απονομής των ευεργετημάτων δεν λαμβάνεται υπόψη το ύψος του οικογενειακού εισοδήματος, το οποίο αποτελεί  την πλέον αντικειμενική και αδιάβλητη παράμετρο για τον προσδιορισμό των πραγματικών οικογενειακών αναγκών. Μόνο ο συνυπολογισμός, με βαρύνουσα στάθμιση, του κατά κεφαλήν οικογενειακού εισοδήματος (οικογενειακό εισόδημα δια τον αριθμό των μελών οικογενείας), δύναται να άρει τις αδικίες και τις στρεβλώσεις που έχει δημιουργήσει το, ισχύον θεσμικό πλαίσιο, το οποίο έχει ξεπεραστεί πλέον από τις εξελίξεις, καθόσον είναι μονοδιάστατης στόχευσης και δε λειτουργεί με όρους ειλικρινούς κοινωνικής ευαισθησίας και συναδελφικότητας.

Είναι απολύτως παράδοξο, να λαμβάνεται υπόψη, με αυθαίρετη συλλογιστική, μόνο ο αριθμός των τέκνων και όχι αυτή καθαυτή η δυνατότητα εξυπηρέτησης ή μη των βασικών αναγκών μιας οικογενείας. Με την ένταξη στα κριτήρια παραμετροποίησης του παράγοντα «κατά κεφαλήν εισόδημα», διασφαλίζεται το περί δικαίου αίσθημα και δημιουργείται πλέγμα προστασίας των αδυνάμων μελών της στρατιωτικής οικογενείας. Μπορεί κάποιος να απαντήσει πειστικά γιατί να τυγχάνει ευνοϊκής μεταχείρισης μια 5μελής οικογένεια (3 τέκνα) με ενδεικτικό εισόδημα 40.000€ και όχι μια 4μελής με εισόδημα 25.000€; Ποιος έχει πράγματι μεγαλύτερη ανάγκη προστασίας και ενίσχυσης υπό τις παρούσες τραγικές περιστάσεις; Είναι λογικό να μη δίδεται η απαιτούμενη βαρύτητα στις συνθήκες διαβίωσης μιας οικογενείας που εξαρτώνται κυρίως από το ύψος του εισοδήματος; Στη συγκεκριμένη υπόθεση εργασίας οι ερωτήσεις είναι βέβαια ρητορικές και οι απαντήσεις αυτονόητες.

Είναι απολύτως σαφές ότι, η παράλειψη αυτή εκ μέρους της Υπηρεσίας, αν δεχθούμε καλόπιστα ότι δεν εξυπηρετεί συγκεκριμένες στοχεύσεις, αποτελεί χαρακτηριστική περίπτωση αβλεψίας που δε συνάδει με την κοινή αντίληψη και λογική και παρέλκει των συνταγματικών επιταγών που επιβάλουν το σεβασμό και την προστασία της Αξίας του Ανθρώπου και κάθε έννοιας και αρχής του Κράτους Δικαίου.  

Η αποσπασματικότητα με την οποία μέχρι σήμερα προσεγγίζονται τα θέματα των διευκολύνσεων που παρέχονται προς το προσωπικό, δεν μπορεί πλέον να συνεχίζεται επ’ αόριστον και πρέπει γίνουν σοβαρές διορθωτικές κινήσεις. Το πραγματικό εισόδημα των συναδέλφων συρρικνώνεται με αμείωτο ρυθμό. Το γεγονός αυτό επιτρέπει την κλιμάκωση αντιθέσεων, που δυστυχώς υποβαθμίζουν την οικονομική και κοινωνική καθημερινότητα των στρατιωτικών.  Τα οικονομικά δεδομένα, όμως, είναι αμείλικτα και δεν επιτρέπουν αισιόδοξα σενάρια, όσο μάλιστα υπάρχουν συνάδελφοι που δεν αντιλαμβάνονται την έκταση του προβλήματος και αρκούνται σε «ανώδυνη διαχείριση καταστάσεων», επιλέγοντας συνειδητά  τη στασιμότητα στα τετριμμένα του χθες, στη λογική των κεκτημένων και του βολέματος.  

                 Τα όποια ευεργετήματα παρέχει ένας ισχυρός οργανισμός, όπως οι ΕΔ, συνιστούν σημαντικές ευκαιρίες για εξάλειψη σοβαρών ανισοτήτων μεταξύ των διαφόρων κατηγοριών προσωπικού, ιδίως σε ότι έχει να κάνει με τα χαμηλά αμειβόμενα στελέχη. Η προστασία των πλέον αδυνάμων μελών μιας κοινωνικής ομάδας και η αποκατάσταση ορισμένων βασικών ισορροπιών, πρέπει να αναδειχθεί ως βασική προτεραιότητα της Πολιτείας στο όνομα του Κράτους Δικαίου, πολύ δε περισσότερο υπό τις παρούσες δυσχερείς δημοσιονομικές συνθήκες.

                 Οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών εφάρμοσαν για επικοινωνιακούς λόγους μια κατ’ επίφαση κοινωνική πολιτική, μετατρέποντας σταδιακά τη στρατιωτική οικογένεια από ένα σώμα αρραγές και ομοιογενές, σε μια συλλογική οντότητα όπου ενδημούν μειοψηφικές διακρίσεις (επιλεκτική θέσπιση ευεργετημάτων χωρίς εισοδηματικά κριτήρια, ευρείας έκτασης διαχωρισμός προσωπικού σε ειδικές και μη κατηγορίες κλπ), δοκιμάζοντας έτσι (ευτυχώς χωρίς δυσμενή αποτελέσματα) τους δεσμούς συναδελφικότητας και αλληλεγγύης, τις συλλογικές αντοχές και τη συνεκτικότητα μιας κατηγορίας εργαζομένων οι οποίοι διακρίνονται για τον ιδιαίτερο ψυχισμό τους, την αυξημένη αίσθηση καθήκοντος και τιμής, την άρρητη προσήλωσή τους στις αρχές της Ισότητας, Ισονομίας και της Δικαιοσύνης.

Για το σκοπό αυτό κρίνεται σκόπιμη η ανάληψη εκ μέρους σας των κατάλληλων πρωτοβουλιών και εισηγήσεων προς την πολιτική ηγεσία του ΥΕΘΑ και τα Γενικά Επιτελεία, για την εξέταση σκοπιμότητας εκσυγχρονισμού και εξορθολογισμού του πλαισίου που διέπει την παροχή των πάσης φύσεως διευκολύνσεων και ευεργετημάτων προς το στρατιωτικό προσωπικό, ώστε να ενταχθούν στην παραμετροποίηση και τα εισοδηματικά κριτήρια, τα οποία μάλιστα φρονούμε ότι θα πρέπει να έχουν την πλέον βαρύνουσα στάθμιση και σημασία.  

                 Δεν ψάχνουμε άσκοπα για παραλείψεις που έγιναν στο παρελθόν, ώστε εκ του ασφαλούς να μεμψιμοιρήσουμε λειτουργώντας ισοπεδωτικά, αντιθέτως εστιάζουμε στο παρόν γιατί οραματιζόμαστε ένα καλύτερο και δικαιότερο αύριο για όλους ανεξαιρέτως τους συναδέλφους.

Για το Διοικητικό Συμβούλιο

{aridoc engine="iframe" width="700" height="800"}images/documents/espeth/94_2017_euergetimata.pdf{/aridoc}